Losy nieprzesiedlonych mieszkańców Karkonoszy I

Rodzina Missberger była tradycyjną chłopską rodziną z Marszowa II i Marszowa III. Jako Niemiec spodziewał się, że w 1945 i 1946 r. wielu jej członków zostanie wydalonych z rodzinnych Karkonoszy do Niemiec. Wysiedlenie nie dotyczyło jednak Wenzela Missbergera (po 1945 r. Václava Missbergera) i jego rodziny.

Wenzel Missberger urodził się 15 września 1905 r. w gospodarstwie rolnym w Maršovie III nr 30 (budynek ten jest obecnie nieczynny, na jego miejscu przy ulicy Horská w Maršovie III stoi dziś nowszy bliźniak rodzinny Veselí nr 202 i nr. 203). Pochodził z gałęzi chłopskiej Missberger osiadłej w Maršovie III od XVIII wieku. Najstarszy udokumentowany przodek Elias Missberger *1640 prowadził gospodarstwo rolne w Dolním Maršovie, prawdopodobnie na lewym brzegu Úpy w Maršově II nr 1 (1771-1805 nr 53, 1805-1877 nr 48, po 1877 nr 1, obecnie wymarły), gdzie żyły inne pokolenia Missbergerów. Inny rodowód Josef Missberger *1742 osiadł w drugiej połowie XVIII wieku jako rolnik w Maršovie III nr 30 (1771-185 nr 160, 1805-1877 nr 151, po 1877 nr 30, dziś wymarły). Przodkowie Wenzla żyli na tym gospodarstwie nieprzerwanie aż do pokolenia jego rodziców. Ojciec Wenzla, Anton Missberger *1865, prowadził również gospodarstwo rolne w gospodarstwie rodzinnym nr 30 w Maršovie III. Matka Anna Missberger, ur. Lamer *1873 była córką Josefa Friessa, rolnika z Maršova I. nr 30 (1877-1900, 1805-1877 nr 87, nieistniejący). Wenzel miał w sumie jedenaścioro rodzeństwa, z których troje zmarło w młodym wieku. Starszy brat Franz Missberger *1902 stracił pasję do gry i cały swój majątek w karty, w tym rodzinne gospodarstwo rolne w Maršovie III nr 30.

Wenzel dorastał wraz z rodzicami i rodzeństwem w rodzinnym gospodarstwie w Maršovie III. Uczył się rzemiosła szewskiego: w 1921 roku pracował jako uczeń szewca u szewca Johanna Rindschwentnera w Maršovie III. 3 listopada 1927 ożenił się z Hildą Seidel *1908 z Temný Důl nr 79 w kościele Wniebowzięcia Marii Panny w Maršovie Anny, roz. Feist, przędzarki z przędzalni lnu J. A. Kluge w Temném Dole i córki rolnika ze Starych Buków Josefa Feista.

Wenzel i Hilda Missbergerowie najpierw mieszkali w domu robotniczym w Temném Dole nr 79. W latach 30. osiedlili się w chalupie po wuju Wenzela Ignazi Missbergerowi *1872 (zm. w 1935) w Maršovie III nr 40 (1877-1977, dziś Horní Maršov, ul. Malíškova 167). Wenzel Missberger pracował w papierni Eichmann & Comp., gdzie mieszał mieszanki papiernicze. Jednocześnie jako mały ogrodnik gospodarował w swoim domu w Maršovie III nr 40. Missbergerowie mieli czworo dzieci: córkę Gerdę *1932 i synów Gerharda *1938, Josefa *1943 i Antonína *1945.

Wenzel Missberger (wówczas nazywany po czesku Václav) nie został wydalony z Czechosłowacji za swoją pracę zawodową w papierni. Innym częściowym powodem zatrzymania mogli być lewicowcy Václava (przed wojną był członkiem niemieckiej socjaldemokracji). Ponadto nie brał czynnego udziału jako żołnierz II wojnie światowej. Żona Hildy i cała czwórka dzieci również została w Maršovie. Missbergerowie nadal mieszkali i gospodarowali w Maršovie III nr 40 (obecnie nr 167) a Václav pozostał do pracy dla Krkonošské papírny n.p., zakładu Maršov I, organizacji będącej następcą Eichmanna. To pracodawca poprosił o jego pobyt w Maršovie. Jednak Missbergerowie nie chcieli pozostać w Czechosłowacji. Około 1950 roku bezskutecznie próbowali przenieść się do Niemiec. W końcu zrezygnowali z tych planów iw 1953 złożyli wniosek o obywatelstwo czechosłowackie. Po jej otrzymaniu odkupili od państwa swój dom w Maršovie III nr 40 (dziś nr 167).

Václav Missberger również zmarł na raka płuc w swoim domu 30 czerwca 1970 roku. Jedenaście lat później w 1981 zmarła również jego żona Hilda. Ich potomkowie nadal żyli w Karkonoszach, mając różne losy życiowe. Najstarsza córka Gerda wyszła za Zdenka Veselego w 1953 roku i miała z nim dwóch synów. Ze względu na niemiecką narodowość nie mogła studiować w liceum ekonomicznym i pracowała w służbie zdrowia, w papierni dla usług komunalnych oraz jako służąca w schronisku górskim. Drugi potomek, Gerhard Missberger, poślubił Magdalenę Kodenkovą i udał się na południe Czech do przygranicznej wsi Rapšach w regionie Třeboň. Josef Missberger kształcił się na elektryka w Novej Pace, a następnie pracował w ZPA Trutnov. Ożenił się z Haną Novotną i miał z nią dwoje dzieci. Po 1989 roku Josef mieszkał w Horním Maršovie, gdzie wraz z bratem Antonínem prowadził tartak (produkcja palet). Najmłodszym synem Wenzela (Václava) Missbergera był Antonín Missberger, który studiował w Liceum Budowy Maszyn w Novém Městě nad Metují, a następnie na Politechnice Czeskiej w Pradze. Od 1968 pracował do 1990 roku w ZPA w Trutnovie. Ożenił się z Marią Marešovą i ma z nią dwoje dzieci. Do 2008 roku on i jego brat Josef prowadzili tartak, który następnie przekazał firmie Klimeš. Antonín jest dziś jedynym żyjącym synem Václava Missbergera. Obecnie mieszka na przemian w mieszkaniu w Trutnovie iw chacie cembrowanej po ojcu w Maršovie III nr 167 (przed 1977 nr 40).